795
rok.
Grudzień.
Grudzień.
Wioska
Jacka. Northumbria. Północno-wschodnia Anglia.
Dziki Ogień
aka Kraina Srebrnych Jabłek
Od
wyprawy Jacka, Thorgil i Olafa do Jotunheimu minęły dwa lata. Koło roku obraca
się swoim rytmem. Do czasu. Zdarzy się bowiem coś, co obróci Koło Roku w nowym
kierunku.
Pomimo
rosnącego wpływu chrześcijaństwa poganie i chrześcijanie żyją obok siebie w
spokoju, ale w najdłuższą noc roku podczas święta Yule, rytuał przyzwania
dzikiego ognia i odegnania ciemności zostaje zaburzony przez Lucy. Tej
nocy zaczynają się problemy, które sprowadzą na Lucy szaleństwo, w efekcie
czego Giles, Jack, Bard i Pega, wyzwolona przez Jacka niewolnica, udają się z dziewczynką do Klasztoru Św. Filiana nieopodal Bebba’s Town, w którym Lucy ma zostać
egzorcyzmowana. Pech
sprawia, że w obrębie murów klasztoru uwięziona była potężna istota z Krainy
Elfów, którą przypadkowo uwalnia Jack, kiedy sięga po energię życiową, przez co
sprowadza potężne trzęsienie ziemi niszczące świętą studnię i mury klasztoru.
Uwolniona elfia dama zabiera ze sobą Lucy i w zemście za uwięzienie osusza
wszystkie okoliczne studnie. Z
rozkazu króla Yffi'ego z Din Guardi, Jack, Pega i niewolnik Brutus
udają się tunelem powstałym podczas trzęsienia ziemi by znaleźć Lucy i
sprowadzić z powrotem wodę. Tunel
zaprowadzi ich nigdzie indziej niż do Alfhaimu, Krainy Elfów, zwaną przez jej
mieszkańców Krainą Srebrnych Jabłek.
Dziki Ogień
(eng. The Land of the Silver Apples) to
drugi tom Sagi Saskiej, mitopeicznej trylogii fantasy dla dzieci. Książka
skupia się na pokazaniu innych ważnych problemów dzisiejszego świata, takich
jak niewolnictwo i nadużycie władzy, a także ukazanie, że nawet ludzie uważani
za dobrych robią złe rzeczy, a Ci uważani za złych są zdolni do dobroci i
poświęcenia.
Osobiście
ta część podobała mi się najmniej z całej trylogii, ale to moje prywatne
zdanie.
Natomiast
bardzo ciekawym zabiegiem było wprowadzenie starych piktyjskich bogów,
symboliki i legend z nimi związanymi, a także ukazanie znanych dzisiejszych
miejsc w starej odsłonie – takich jak forteca Din Guardi, znana dzisiaj jako
Zamek Bamburgh.
Wielkie
Drzewo ma wiele gałęzi, moje dziecko - powiedział łagodnie starzec – Chrześcijaństwo
to tylko jeden liść.
